การเลือกสัตวแพทย์นก
เพื่อนนกทุกตัวควรไปพบสัตวแพทย์นกอย่างน้อยปีละครั้งเพื่อตรวจสุขภาพนก เช่นเดียวกับที่คุณพาสุนัขหรือแมวไปหาหมอทุกปี นกก็ต้องการหมอของเขาเองเช่นกัน สัตวแพทย์นกเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านนก ไม่ใช่สัตวแพทย์ทุกคนที่มีคุณสมบัติที่จะทำงานกับนกได้ ดังนั้นคุณอาจต้องมองไปรอบๆ เพื่อหา โดยปกติ สัตวแพทย์นกจะได้รับการรับรองจาก Association of Avian Veterinarians (AAV) แต่ไม่ใช่ทั้งหมด หากแพทย์มีแนวทางปฏิบัติด้านนกที่เป็นที่ยอมรับ การรับรองจากคณะกรรมการไม่ควรเป็นตัวทำลายข้อตกลง
เมื่อคุณกำลังมองหาสัตวแพทย์นก คุณมักจะเห็นการฝึกปฏิบัติที่โฆษณาว่าเชี่ยวชาญใน “แปลกใหม่” โทรติดต่อล่วงหน้าเพื่อดูว่ามีสัตวแพทย์ในสำนักงานที่ดูแลเรื่องนกเป็นหลักหรือไม่ ถ้าเป็นเช่นนั้น ต่อไปนี้คือคำถามสองสามข้อที่จะถาม:
หมอทำงานเกี่ยวกับนกมานานแค่ไหนแล้ว? ตามหลักการแล้ว เขาหรือเธอควรมีประสบการณ์มากมายในการทำงานกับนกโดยตรง
แพทย์มีผู้ป่วยที่เป็นนกสายพันธุ์ของคุณหรือไม่? คำตอบควรเป็นใช่ เว้นแต่ว่าคุณมีนกชนิดที่หายากมาก
สำนักงานสัตวแพทย์ใช้เหตุฉุกเฉินหรือไม่ มีเวลาว่างหลังเลิกงานหรือไม่? สำนักงานบางแห่งจะใช้กรณีฉุกเฉินก็ต่อเมื่อนกของคุณเป็นผู้ป่วยอยู่แล้ว
พวกเขาคิดค่าตรวจเท่าไหร่? ค่าใช้จ่ายสำหรับการทำงานทั่วไปขึ้นอยู่กับภูมิภาคที่คุณอาศัยอยู่และสิ่งที่คุณกำลังทำอยู่เป็นส่วนใหญ่ คาดว่าจะจ่ายระหว่าง 150 ถึง 500 เหรียญ มันคุ้มค่าทุกเพนนี!
สัตวแพทย์ใช้เวลากับผู้ป่วยแต่ละรายนานเท่าใด แพทย์บางคนใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีกับผู้ป่วย ดีกว่ามีหมอที่ไม่รีบร้อน
สำนักงานสัตวแพทย์กักกันนกป่วยหรือไม่? ตามหลักการแล้วสำนักงานควรมีพื้นที่สำหรับนกป่วยแยกต่างหาก
เป็นความคิดที่ดีที่จะไปที่สำนักงานก่อนที่คุณจะนำนกของคุณไปที่นั่น ถ้าเป็นไปได้ สำนักงานสะอาดหรือไม่? มีคนอยู่ในห้องรอพร้อมนกหรือไม่? พนักงานเป็นกันเองและช่วยเหลือดีหรือไม่? สำหรับบางคน พฤติกรรมข้างเตียงของสัตวแพทย์มีความสำคัญพอๆ กับประสบการณ์
ที่การตรวจนกอย่างดี นกของคุณจะถูกชั่งน้ำหนักและสัตวแพทย์จะทำการตรวจร่างกาย โดยปกติ สัตวแพทย์จะนำวัฒนธรรมและเจาะเลือดเพื่อส่งไปยังห้องปฏิบัติการเพื่อตรวจหาแบคทีเรีย ไวรัส และเชื้อราต่างๆ นกของคุณอาจได้รับวิตามินหรือแร่ธาตุฉีดด้วยเช่นกัน นี่เป็นเวลาที่ดีที่จะขอให้สัตวแพทย์ดูแลนกของคุณ หากคุณต้องการตัดแต่งขนปีก เล็บ หรือจะงอยปากของนก
อันตรายในครัวเรือนทั่วไป
นกเป็นสัตว์ที่มีความอ่อนไหวซึ่งมีแนวโน้มที่จะได้รับบาดเจ็บหรือเจ็บป่วยจากของใช้ในครัวเรือนทั่วไป สิ่งที่เราไม่ค่อยเห็นว่าเป็นอันตรายอาจเป็นอันตรายถึงชีวิตสำหรับนกได้ นี่คือบางส่วน:
พบนกยืนนิ่งจมน้ำในแก้วน้ำและกระทั่งชามสุนัข เล่นอย่างปลอดภัยและปิดฝาชักโครก ปิดอ่างจากุซซี่ และตู้ปลา/ชาม และอย่าปล่อยให้จานแช่ในอ่างล้างจานขณะที่นกของคุณออกจากกรง
พัดลมติดเพดาน ถอดพัดลมติดเพดานของคุณออก หรือตรวจสอบให้แน่ใจว่าได้ปิดพัดลมทุกครั้งที่นกของคุณออกจากกรง คุณอาจคิดว่านกของคุณไม่สามารถบินได้สูงขนาดนั้น แต่คุณจะต้องแปลกใจ!
กระจกสีตะกั่วตุ้มน้ำหนักตกปลา และสีเก่าที่บิ่นมีสารตะกั่ว ซึ่งอาจเป็นอันตรายต่อนกของคุณ เก็บของเหล่านี้ให้ไกลจากที่นกของคุณเอื้อมถึง
เทียนหอม บุหงา และ น้ำหอมปรับอากาศ อะไรก็ตามที่ดมกลิ่นในอากาศโดยใช้สารเคมีอาจเป็นอันตรายต่อนกของคุณได้มาก คุณสามารถได้ผลเช่นเดียวกันโดยการต้มแท่งอบเชยและชาที่มีกลิ่นหอม – อย่าทิ้งมันไว้บนเตาเมื่อนกของคุณหลุด!
พื้น ผิวที่ไม่ติดพื้นผิวที่พบในเครื่องครัว เครื่องทำความร้อนในอวกาศ เครื่องทำป๊อปคอร์นและเครื่องใช้อื่นๆ จะปล่อยควันพิษออกมาเมื่อถูกความร้อนซึ่งสามารถฆ่านกได้โดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า ก่อนที่คุณจะใช้เครื่องใช้ไฟฟ้า ตรวจสอบให้แน่ใจว่าบ้านของคุณมีอากาศถ่ายเทได้ดี (เช่น เปิดหน้าต่างและประตูที่มีมุ้งลวด) และระบุตำแหน่งนกของคุณไปยังบริเวณบ้านของคุณชั่วคราวด้วยน่านฟ้าแยกต่างหาก เปลี่ยนเครื่องครัว nonstick ของคุณด้วยเครื่องครัวสแตนเลส
หม้อร้อนและกระทะ หม้อที่เต็มไปด้วยน้ำเดือดอาจดูเหมือนจุดอาบน้ำที่ดีสำหรับนกของคุณ – แย่มาก! และที่แย่กว่านั้นคือหม้ออาจเต็มไปด้วยน้ำมันร้อนหรือซอส ให้นกของคุณอยู่ห่างจากครัวเมื่อคุณกำลังทำอาหาร
กระจกและกระจก นกที่บินได้อาจคิดว่ากระจกและกระจกที่สะอาดเป็นพื้นที่ว่างและอาจได้รับบาดเจ็บสาหัสหรือเสียชีวิตจากการบินเข้าไป ติดสติ๊กเกอร์กระจกและกระจกของคุณ หรือทำให้สกปรก!
เปิดหน้าต่างและประตู สัตว์เลี้ยงจำนวนมากที่บินหนีไปจะไม่มีวันหาย รักษาม่านหน้าต่างให้ไม่บุบสลาย และระวังเมื่อคุณเข้าและออกจากบ้าน
Wires พันและเก็บสายไฟทั้งหมด — สัตว์เลี้ยงนกบางตัวพบว่าสายไฟและสายไฟน่าสนใจและเคี้ยวมัน
พรม ใหม่ พรมใหม่ปล่อยควันที่อาจเป็นอันตรายต่อนก หากคุณกำลังจะปูพรมผืนใหม่ ให้นกของคุณอยู่กับเพื่อน/ญาติ หรือขึ้นนกสักสองสามวันเพื่อให้พรมได้อากาศออก
เคล็ดลับในการจัดการกับควัน น้ำมัน และลมแดด
บางครั้ง “เหตุการณ์” จะเกิดขึ้นซึ่งไม่จำเป็นต้องเดินทางไปพบสัตวแพทย์ในทันที หรือบางทีสัตวแพทย์ของคุณอาจถูกปิดเมื่อคุณมีปัญหาและคุณต้องจัดการกับมันเอง ต่อไปนี้คือปัญหาสามประการที่อาจเกิดขึ้นกับนกสหาย:
ควัน บางครั้งคุณอาจไม่รู้ถึงควันในอากาศ แต่อาจสังเกตเห็นว่านกของคุณทำท่าแปลกๆ — บางทีคุณอาจกำลังจุดไฟเผาเตาผิงเป็นครั้งแรกในฤดูกาลนั้น (ในกรณีนี้ นกควรออกจากห้อง!) นกอาจมึนงง ชัก หรือแม้กระทั่งหมดสติ นำนกออกจากพื้นที่ทันทีและระบายอากาศในห้อง การกำจัดนกออกจากแหล่งกำเนิดควันอาจเพียงพอที่จะพาเขาไปรอบๆ ถ้าไม่ก็พาไปหาหมอนกทันที
Oil On The Feathers นกอาจบังเอิญเข้าไปในน้ำมันในครัวเรือน ซึ่งเป็นอันตรายอย่างเหลือเชื่อเพราะน้ำมันป้องกันขนจากฉนวนของนก หากนกของคุณโดนน้ำมัน สิ่งแรกที่ต้องทำคือโรยแป้งให้ทั่วแล้วเช็ดน้ำมันออก ขั้นต่อไป เติมน้ำอุ่นลงในชามหรืออ่างล้างจานเพื่อคลุมเขาถึงคอ และเติมน้ำยาล้างจานที่ขจัดคราบไขมันลงไป แค่พอให้น้ำขุ่น ถูขนนกเบา ๆ และระวังอย่าให้หัวมันจุ่ม! จากนั้นเช็ดนกให้แห้งด้วยกระดาษทิชชู่และวางไว้ในที่อบอุ่นเพื่อให้แห้งต่อไป หวังว่าสองขั้นตอนนี้น่าจะเพียงพอที่จะขจัดน้ำมันส่วนใหญ่บนขนนก หากไม่เป็นเช่นนั้น ให้ขอความช่วยเหลือทางการแพทย์จากผู้เชี่ยวชาญ
ความร้อนสูงเกินไป/ โรคลมแดด นกสามารถร้อนมากเกินไปหากปล่อยทิ้งไว้ในที่ร้อนหรือตากแดดโดยไม่มีที่ร่มให้หลบ สัญญาณที่บ่งบอกว่านกอาจป่วยด้วยโรคลมแดด ได้แก่ การอ้าปากค้างและกางปีกออกเล็กน้อยจากร่างกาย นกจะยืนด้วยสองเท้าด้วย แทนที่จะยืนด้วยเท้าเดียวเหมือนอยู่ในท่าที่ผ่อนคลาย นำนกไปยังบริเวณที่มีอากาศเย็นทันทีและพ่นน้ำเย็นจัด ไม่ใช่เย็นจัด หยดน้ำเย็นสองสามหยดลงในปากนก ดูเพื่อให้แน่ใจว่านกจะกลับมาทำกิจกรรมตามปกติ
การตัดขนปีก
ผู้พิทักษ์นกบางคนเลือกที่จะตัดขนปีกนก และบางคนก็เลือกที่จะปล่อยให้นกบินหนีไป ทางเลือกขึ้นอยู่กับไลฟ์สไตล์ของคุณและประเภทของชีวิตที่คุณต้องการให้นกของคุณมี หากคุณพานกออกไปนอกบ้าน ขนปีกของนกควรถูกตัดออกอย่างแน่นอน ไม่เช่นนั้นคุณอาจเสี่ยงที่จะเสียเขาไป (อีกทางเลือกหนึ่งคือทำให้นกของคุณคุ้นเคยกับการสวมสายรัด)
นกฟินช์และนกคีรีบูนควรบินได้เสมอ ซึ่งเป็นนกที่ “ดูอย่างเดียว” ที่คนส่วนใหญ่ไม่จับ นกขนาดเล็กอื่นๆ ที่อาศัยอยู่ในกรงนกมักถูกทิ้งให้บินหนี รวมทั้งนกหงส์หยก นกค็อกคาเทล และนกเลิฟเบิร์ด นกแก้วที่เป็นคู่หูแบบ “ลงมือปฏิบัติ” มักมีปีกของพวกมันถูกตัดเพื่อไม่ให้บินหนีไป
การตัดแต่งปีกขนนกที่เหมาะสมไม่ควรทำร้ายนก ควรตัดเฉพาะครึ่งล่างของขนปีกนกที่โตเต็มที่เจ็ดถึง 10 ตัวบนปีกเท่านั้น และขนเหล่านี้จะไม่มีเลือดไปเลี้ยงหรือปลายประสาท การตัดปลายขนเหล่านี้ก็เหมือนการตัดผม อย่างไรก็ตาม การบินส่งผลดีต่อจิตใจของนก ดังนั้น คุณสามารถให้นกแก้วที่บินได้หากคุณระมัดระวังเกี่ยวกับหน้าต่างและประตู และคุณได้ป้องกันนกแก้วในบ้านของคุณอย่างทั่วถึง รวมถึงการขจัดอันตรายที่อาจเกิดขึ้นทั้งหมดที่นกสัญจรไปมาได้ หา. นกที่ถูกทิ้งไว้นอกกรงควรได้รับการดูแลอย่างใกล้ชิด
หากคุณสามารถตัดแต่งขนปีกนกได้ แต่ไม่สามารถตัดขนปีกนกได้ ก่อนที่คุณจะให้ผู้เชี่ยวชาญที่ผ่านการฝึกอบรมมาสาธิตวิธีการ ไม่ว่ากรณีใดๆ ก็ตาม อย่าพยายามหนีบขนปีกนกของคุณ เว้นแต่ว่าคุณได้แสดงเทคนิคที่เหมาะสมแล้วและคุณมั่นใจว่าคุณทำเองได้ ทางออกที่ดีที่สุดของคุณคือพานกของคุณไปหาสัตวแพทย์หรือร้านขายนกที่ดูแลนก ด้วยวิธีนี้พวกเขาจะเป็น “คนเลว” และคุณสามารถมาช่วยนกของคุณได้ นอกจากนี้ การตัดปีกขนนกยังจำเป็นในการยับยั้งนกอย่างเหมาะสม ซึ่งอาจเป็นอันตรายได้หากคุณไม่รู้ว่ากำลังทำอะไร จริงๆ แล้วคุณสามารถหยุดนกไม่ให้หายใจได้ ถ้าคุณกอดมันแน่นเกินไปที่หน้าอก ให้คนที่รู้วิธียับยั้งนกอย่างถูกต้องแสดงให้คุณเห็นว่าต้องทำอย่างไร
ตัดแต่งเล็บและจะงอยปาก
นกต้องการการดูแลเพียงเล็กน้อย พวกเขาดูแลตัวเองเป็นส่วนใหญ่ พวกเขาอาบน้ำเองเมื่อได้รับน้ำและพวกเขาก็เตรียมขนของพวกเขาให้สมบูรณ์แบบ เมื่อมีคนพูดว่า “การตัดแต่งขนนก” พวกเขาหมายถึงการตัดขนปีก เล็มเล็บ และการปรับสภาพ/ตัดแต่งจะงอยปาก มืออาชีพควรจัดการดูแลทั้งหมดเหล่านี้จนกว่าคุณจะรู้ว่าต้องทำอย่างไร ยกเว้นจะงอยปาก เฉพาะสัตวแพทย์นกเท่านั้นที่ควรดูแลจงอยปากนกของคุณ หากคุณทำอะไรผิดพลาด คุณสามารถทำให้จงอยปากบาดเจ็บสาหัสได้ และจงอยปากนั้นไวมาก
การเล็มเล็บอาจทำให้นกบาดเจ็บได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากนกต้องถูกควบคุมตัวจึงจะทำได้ นอกจากนี้ เล็บยังมีเลือดไปเลี้ยงที่เรียกว่า “ด่วน” และหากคุณตัดเข้าไป เล็บจะมีเลือดออก คุณสามารถหยุดเลือดด้วยผงหรือแป้งได้ หากคุณรู้สึกสบายพอที่จะตัดเล็บด้วยตัวเอง ให้ใช้กรรไกรตัดเล็บแบบกิโยติน (แบบเดียวกับที่ใช้ตัดเล็บของแมว) หรือแบบที่กำหนดไว้สำหรับนก
วิธีที่ยอดเยี่ยมและไม่ทำให้เกิดบาดแผลในการตัดเล็บคือวิธีการ “แอบแฝง” ถือนกของคุณไว้ในมือแล้วคุยกับเขาแบบเคลื่อนไหวเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ จากนั้นย่องเข้าไปที่ปลายตะปูข้างหนึ่งแล้วตัดออกอย่างรวดเร็ว จากนั้นหันหลังกลับหรือทำอะไรเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของนกจากการที่คุณเพิ่งทำไป คุณสามารถทำเล็บได้หนึ่งเล็บต่อวัน และในแปดวัน คุณจะทำเล็บให้เสร็จทั้งหมด ระวังตัดเฉพาะปลายเล็บ เล็บที่ถูกเล็มให้สั้นเกินไปอาจทำให้นกเจ็บได้ คล้ายกับการเล็มเล็บของคุณเองใกล้เตียงเล็บที่มีชีวิตมากเกินไป
จะงอยปากของนกอาจเป็นสะเก็ดและรกได้ นี่อาจเป็นผลมาจากการรับประทานอาหารที่ไม่ดี แต่ก็อาจเป็นเพราะจงอยปากถูกสร้างขึ้นในลักษณะนั้น จะงอยปากทำจากเคราตินซึ่งเป็นวัสดุเดียวกับเล็บของเรา สัตวแพทย์สามารถ “ปรับสภาพ” ปากได้โดยใช้ตะไบเพื่อให้เรียบและขึ้นรูป จากนั้นจึงทาน้ำมันเพื่อไม่ให้ปากแห้ง อีกครั้งอย่าทำสิ่งนี้ด้วยตัวเอง!
สัญญาณของการเจ็บป่วยในนก
คุณมักจะได้ยินว่านกซ่อนสัญญาณของการเจ็บป่วยไว้จนกว่าจะสายเกินไป และความเจ็บป่วยนั้นอยู่ไกลเกินกว่าจะรักษาให้หายขาด หรือนกกำลังท้องอยู่ในกรง ความจริงก็คือ หากคุณรู้จักนกของคุณเป็นอย่างดี คุณจะสังเกตเห็นสัญญาณที่ละเอียดอ่อนของบางสิ่งที่ “ไม่ถูกต้องนัก” ได้ง่ายๆ อาการป่วยของนกมีดังนี้
พฤติกรรมที่เปลี่ยนไป โดยทั่วไปแล้วนกขี้เล่นที่กระฉับกระเฉงและกระสับกระส่ายอาจรู้สึกไม่สบาย
การนอนมากเกินไป การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการนอนของนกอาจบ่งบอกถึงความเจ็บป่วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากนกกำลังนอนสองเท้าโดยขนฟูขึ้นเพื่อให้ร่างกายอบอุ่น บางครั้งนกที่ป่วยจะหมอบอยู่ใต้กรง
ปล่อยจากนเรศ นเรศ เป็นรูจมูกของนกและพบที่โคนปากนก พวกเขาควรจะเป็นอิสระจากการปล่อย
การปล่อยหรือฟองอากาศออกจากปากนก นี่เป็นสัญญาณบ่งบอกถึงการติดเชื้อทางเดินหายใจ
การคลิกจากปากนก เสียงคลิกที่เกิดขึ้นขณะที่นกของคุณหายใจเข้า บ่งชี้ว่ามีไรถุงลม ซึ่งนกฟินช์และนกคีรีบูนมีแนวโน้มสูงเป็นพิเศษ
หางกระดก นกที่กระดกขนหาง (ไปมา) อย่างเห็นได้ชัดขณะพักอาจหายใจลำบาก อย่าเข้าใจผิดว่าหางแบบนี้จะโบกไปกับการร้องเพลงหรือหายใจแรงๆ หลังออกกำลังกาย
อาเจียน อาเจียนแตกต่างจากการสำรอก การสำรอกคือสิ่งที่นกทำเมื่อติดพันนกตัวอื่น (หรือคุณ!) หรือให้อาหารลูกอ่อน อาเจียนมักจะเกาะติดกับขนบริเวณใบหน้าและหน้าอกของนก
ขาดการดูแลรักษา นกที่ป่วยมักจะดูไม่เรียบร้อยและอึกทึกเพราะเขาไม่ชอบกินมาก
การเลือกโดย Cagemates นกจะเลือกนกตัวอื่นที่ป่วยและอาจฆ่านกที่อ่อนแอได้
สัญญาณของการบาดเจ็บในนก
เช่นเดียวกับการเจ็บป่วย นกมักจะมองข้ามอาการบาดเจ็บของพวกมันเช่นกัน อย่างไรก็ตาม หากคุณเป็นคนช่างสังเกต คุณจะสังเกตเห็นเมื่อมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้น
เลือดออก หากคุณสังเกตเห็นเลือดออกหรือเลือดแห้งบนตัวนกของคุณ ให้พาเขาไปหาสัตว์แพทย์ทันที นกมีเลือดไม่มาก แม้แต่บาดแผลที่มีเลือดออกเล็กน้อยก็สร้างความเจ็บปวดได้มาก
ขา ได้รับบาดเจ็บที่ขาอาจจะชัดเจนมาก – คุณอาจเห็นแขวนขาถ้ามันเสียหรือสังเกตเห็นนิ้วเท้าหักหรือแม้กระทั่งเท้าที่ได้รับ ripped off (อาจจะโดยนกอื่นหรือโดยของเล่นที่ไม่ปลอดภัย) โดยปกติ อาการบาดเจ็บเล็กน้อยที่นิ้วเท้าไม่จำเป็นต้องได้รับการดูแลจากสัตวแพทย์ แต่อาการบาดเจ็บที่ขาทำได้
ตา ได้รับบาดเจ็บที่ตาเป็นเรื่องธรรมดาในหมู่นกที่ฟาดในกรงเพราะกลัวหรือกลางคืนขวัญอ่อน นอกจากนี้ นกชนิดอื่นสามารถทำร้ายดวงตาของนกที่อ่อนแอกว่าได้ พิจารณาการบาดเจ็บที่ตาอย่างร้ายแรงเสมอ
เปลี่ยนทัศนคติ นกที่ได้รับบาดเจ็บอาจนอนบนพื้นกรงโดยมีขนเป็นปุยราวกับว่าป่วย นกที่เคยหวานมาก่อนอาจก้าวร้าวและไม่อยากถูกแตะต้อง ในทำนองเดียวกัน นกที่ปล่อยมืออาจไม่สามารถต่อสู้ได้หากคุณพยายามจะหยิบมันขึ้นมา
หากคุณสงสัยว่านกของคุณได้รับบาดเจ็บ ให้พานกไปหาสัตวแพทย์โดยเร็วที่สุด หากคุณไปไม่ถึงหรือต้องรอข้ามคืน ให้นำนกไปไว้ใน “กรงโรงพยาบาล” จนกว่าคุณจะไปพบแพทย์
ทำกรงโรงพยาบาล
กรงโรงพยาบาลจะใช้เมื่อนกรู้สึกไม่สบาย ได้รับบาดเจ็บ หรือถูกผูกกับไข่ (เมื่อไข่ติดอยู่ในไก่) นี่เป็นสถานที่ที่อบอุ่นและปลอดภัยสำหรับนกที่จะพักฟื้นและพักผ่อนและอยู่ห่างจากความเครียด คุณสามารถใช้ตู้ฟักไข่ในเชิงพาณิชย์หรือ brooder เป็นกรงของโรงพยาบาลได้ ซึ่งเหมาะมากเพราะเป็นการควบคุมอุณหภูมิและความชื้น แต่ถ้าคุณไม่มีสิ่งเหล่านี้ ต่อไปนี้คือคำแนะนำสำหรับกรงในโรงพยาบาลแบบง่ายๆ
วางตู้ปลาขนาด 10 แกลลอนด้วยผ้าขนหนูกระดาษ
วางผ้าเช็ดมือแบบม้วนไว้ที่ปลายด้านหนึ่งของถัง
วางแผ่นความร้อนบนความร้อน “ต่ำ” ใต้ครึ่งหนึ่งของถัง ตรวจสอบให้แน่ใจว่าอีกครึ่งหนึ่งไม่ได้อยู่บนแผ่นรอง
ใช้สกรีนปิดส่วนบนของถัง
ใช้ผ้าขนหนูคลุมถังอย่างน้อย 3/4 ของทาง เพื่อให้กรงมีสีเข้มขึ้นเล็กน้อยภายในและอุ่นขึ้น
ใส่จานน้ำที่ตื้นมาก นกที่ป่วยหนักสามารถจมน้ำได้หนึ่งนิ้ว
รวมอาหารโปรดของนก เช่น Nutri-Berriesและอาหารที่กินง่าย เช่น สเปรย์ลูกเดือย
วางกรงของโรงพยาบาลไว้ในห้องที่เงียบสงบ จับตาดูนกของคุณอย่างใกล้ชิดเพื่อให้แน่ใจว่านกจะดูสบายและไม่อบอุ่นเกินไป หากคุณมี ให้วางเทอร์โมมิเตอร์ลงในถังเพื่อตรวจสอบว่าอุณหภูมิไม่สูงกว่า 98 องศาฟาเรนไฮต์
ขนเลือดแตก
นกกระตั้วกินก่อนขนส่วนใหญ่ไม่มีเลือดไปหล่อเลี้ยง แต่มีขนใหม่ที่กำลังเติบโต ดังนั้นจะมีเลือดออกเมื่อหัก ขนใหม่ถูกห่อหุ้มด้วยเคราตินสีขาว เมื่อขนโตขึ้น มันจะหลุดออกจากฝัก ซึ่งนกจะหยิบหรือหลุดออกมาเอง จนกว่าขนจะโตเต็มที่ก็ยังมีเลือดมาหล่อเลี้ยง ระวังอย่าให้ขนนกเลือดไหล บางครั้งขนของเลือดจะแตกและมีเลือดออกหากนกตกลงมาหรือฟาดฟันในกรง ในกรณีนี้ คุณจะต้องดึงขนออกจากรากเพื่อให้เลือดหยุดไหล ฟังดูป่าเถื่อน แต่ถ้าคุณปล่อยขนนกไว้กับนก มันจะมีเลือดออกอยู่พักหนึ่งและอาจติดเชื้อได้ ไม่ใช่ขนนกที่แตกสลายทั้งหมดทำให้เกิดโศกนาฏกรรมแบบนี้ แต่ปลอดภัยดีกว่าเสียใจ