เต่าน้ำสำหรับสัตว์เลี้ยงและสระน้ำกลางแจ้ง
เต่าน้ำสามารถเป็นสัตว์เลี้ยงที่ดี แม้ว่าจะไม่เหมาะสำหรับเด็กเล็กและต้องการการดูแลที่ดี เช่นเดียวกับเต่าและเต่ากล่อง เต่าน้ำสามารถได้รับประโยชน์จากการใช้เวลานอกบ้านในสระน้ำหลังบ้าน อย่างไรก็ตาม มีบางประเด็นสำคัญที่ต้องจำไว้
ข้อควรพิจารณาเกี่ยวกับสภาพอากาศ
ขึ้นอยู่กับที่คุณอาศัยอยู่ การวางเต่าน้ำไว้กลางแจ้งอาจเป็นสิ่งที่คุณสามารถทำได้เพียงไม่กี่เดือนในช่วงฤดูร้อนเท่านั้น คุณต้องพิจารณาขอบเขตตามธรรมชาติของสายพันธุ์ที่คุณมี ตัวอย่างเช่น สไลเดอร์หูแดงค่อนข้างแข็งแกร่งและปรับตัวได้ อย่างไรก็ตาม สายพันธุ์อื่นๆ บางสายพันธุ์ต้องการอุณหภูมิที่อุ่นกว่า ดังนั้นคุณต้องคำนึงถึงแหล่งที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติของเต่าเมื่อตัดสินใจจะเลี้ยงพวกมันไว้กลางแจ้ง ในสภาพอากาศที่อุ่นขึ้น เต่าน้ำอาจอาศัยอยู่กลางแจ้งได้ตลอดทั้งปี นอกจากนี้ยังสามารถจำศีลบางชนิดในสระน้ำกลางแจ้งได้แม้ว่าจะไม่มีความเสี่ยงก็ตาม
ความปลอดภัยและความมั่นคง
เต่าน้ำสำหรับสัตว์เลี้ยงที่เลี้ยงในบ่อกลางแจ้งจำเป็นต้องมีรั้วกั้นที่ปลอดภัย ควรมีรั้วรอบสระน้ำ—สูงกว่าความยาวกระดองเต่าของคุณอย่างน้อยสองถึงสามเท่า และจมลงไปในดิน 6-10 นิ้วเพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีโอกาสหลบหนี รั้วควรมีฐานที่มั่นคง เพื่อไม่ให้เต่าเข้าไปเกาะติดลวด รั้วนี้มีไว้เพื่อปิดล้อมเต่าไว้ เนื่องจากพวกมันจะเดินเตร่หาคู่ครอง และยังช่วยป้องกันผู้ล่าอีกด้วย
คุณอาจต้องการพิจารณาสิ่งปกคลุม (เช่น ลวดหนาม) เหนือบริเวณสระน้ำเพื่อปกป้องเต่าของคุณ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าผู้ล่าอย่างแรคคูนเข้ามาในบ้านของคุณ ลูกนกและเต่าตัวเล็กมีความเสี่ยงสูงต่อผู้ล่า ดังนั้นควรเก็บไว้ในบ้านจนกว่าพวกมันจะมีขนาดพอเหมาะ
บ่อเต่าต้องการอะไร?
ความลึกของบ่อเต่าจะแตกต่างกันเล็กน้อยขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ แต่ควรมีพื้นที่ผิวที่ค่อนข้างใหญ่ เนื่องจากจะให้ระดับออกซิเจนในน้ำได้ดีขึ้น สไลเดอร์หูแดงและเต่าอื่นๆ บางตัวสามารถจัดการกับบ่อน้ำที่ลึกกว่า ในขณะที่เต่าบางตัวชอบที่จะอยู่ในน้ำที่ตื้นกว่า ดังนั้นให้พิจารณานิสัยตามธรรมชาติของสายพันธุ์เต่าเมื่อวางแผนบ่อของคุณ
พยายามให้มีระดับน้ำที่แตกต่างกันโดยมีความลาดชันระหว่างกัน พื้นที่ตื้นที่เต่าสามารถนั่งโดยให้ลำตัวอยู่ในน้ำและหัวขึ้นจากน้ำก็เป็นที่พึงปรารถนาเช่นกัน คุณสามารถใช้แผ่นซับในบ่อที่สร้างไว้ล่วงหน้า แผ่นซับในบ่อที่ยืดหยุ่นได้ (เลือกอันที่ทนทานที่สุด เนื่องจากเต่ามีกรงเล็บที่แหลมพอสมควร) หรือภาชนะใส่น้ำขนาดใหญ่ เช่น สระเด็กพลาสติกที่จมลงไปที่พื้น ข้อควรพิจารณาสำหรับบ่อเต่า ได้แก่ :
พื้นที่อาบแดด:นี่เป็นสิ่งสำคัญมาก คุณต้องเตรียมท่อนซุง ไม้กระดาน อิฐ หรือหินให้เต่าลงจากน้ำและอาบแดด
จัดพื้นที่อาบแดดของคุณเพื่อให้มันจมอยู่ใต้น้ำบางส่วนและเต่าของคุณสามารถได้รับจากน้ำบนพื้นที่อาบแดด พื้นที่อาบแดดควรได้รับแสงแดดในช่วงบ่ายที่ดี
พื้นที่ดิน:เต่าชอบออกไปเดินเล่น ดังนั้นให้รวมที่ดินรอบๆ สระน้ำไว้ในบริเวณรั้วของคุณ
พื้นที่หลบซ่อน:จัดให้มีจุดซ่อนเร้นและพื้นที่แรเงาทั้งในน้ำและนอกน้ำ พืชใบใหญ่ (ในน้ำหรือบนบก) ทำงานได้ดี เช่นเดียวกับกระถางต้นไม้ที่วางไว้ด้านข้าง
พืช:จำไว้ว่าเต่าสามารถทำร้ายพืชน้ำได้มากมายทั้งโดยการกินพวกมันและว่ายน้ำรอบๆ ดังนั้นหากพืชในบ่อของคุณเป็นแหล่งของความภาคภูมิใจ การเพิ่มเต่าลงในบ่อของคุณอาจไม่ใช่ความคิดที่ดีที่สุด อย่างไรก็ตาม พืชน้ำให้ร่มเงาและที่พักพิงตลอดจนอาหารพิเศษ ดังนั้นจึงเป็นส่วนเสริมที่ดีของบ่อเต่า แนะนำให้ใช้ผักกาดน้ำ ผักตบชวา นางฟ้ามอส อนาคาริสหรือวัชพืชปลา (บางครั้งเรียกว่าเอโลเดีย ) คาบอมบา และหญ้าเทป พืชขอบ2ชนิด เช่น ต้นธูปฤาษีแคระ หญ้าแคระ และต้นปาปิรัสแคระก็ช่วยทำให้ขอบสระน้ำเป็นธรรมชาติเช่นกัน
การเพิ่มออกซิเจน:ระดับของออกซิเจนในน้ำสามารถปรับปรุงได้โดยการเพิ่มน้ำตก น้ำพุ ตัวกรองภายนอก และหินในอากาศ นี่เป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งในสภาพอากาศหนาวเย็น
ปลา:ข้อดีอย่างหนึ่งของบ่อขนาดใหญ่คือคุณสามารถเพิ่มปลาหางนกยูงป้อนและปลาทองได้ และเต่าของคุณสามารถออกล่าได้อย่างว่องไว อย่างไรก็ตาม หากคุณชอบปลาสวยงาม เช่น ก้อย ก็ต้องระมัดระวัง เต่าบางตัวเป็นนักล่าตัวยงและอาจพยายามแทะปลาที่ใหญ่กว่า ซึ่งอาจทำให้พวกมันบาดเจ็บได้ โดยเฉพาะที่ครีบและหางของพวกมัน มันค่อนข้างขึ้นอยู่กับเต่าแต่ละตัวเนื่องจากเต่าที่ได้รับอาหารอย่างดีบางตัวจะไม่รบกวนการไล่ปลาในขณะที่บางตัวมีสัญชาตญาณการล่าสัตว์ที่แข็งแกร่งกว่า นอกจากนี้ คุณภาพน้ำยังควบคุมได้ยากขึ้นด้วยเต่าในบ่อ ซึ่งอาจส่งผลต่อปลา
เต่าจำศีลในสระน้ำกลางแจ้ง
เต่าน้ำใน อเมริกาเหนือจำนวนมากจากสภาพอากาศที่เย็นจัด (รวมถึงสไลเดอร์หูแดง) จะจำศีลในช่วงเดือนที่อากาศเย็น เต่าน้ำมักจะจำศีลที่อุณหภูมิต่ำกว่าประมาณ 50 องศาฟาเรนไฮต์ เต่าจำศีลอาจเป็นเรื่องเสี่ยง ดังนั้น หากคุณกำลังจะจำศีลเต่าในสระน้ำกลางแจ้ง คุณต้องแน่ใจอย่างแน่นอนว่าเต่าของคุณแข็งแรงและแข็งแรง 3
ผู้เชี่ยวชาญบางคนเชื่อว่าเต่าน้ำที่จำศีลอยู่กลางแจ้งนั้นเสี่ยงเกินไป เนื่องจากสภาพธรรมชาตินั้นยากที่จะจำลองขึ้นในสระน้ำหลังบ้าน และแนะนำให้นำเต่าน้ำทั้งหมดเข้าบ้านในช่วงฤดูหนาว คุณควรลองใช้สัตว์ที่จำศีลที่มีถิ่นกำเนิดในพื้นที่ของคุณหรือในสภาพอากาศที่เย็นกว่าเท่านั้น หากคุณตัดสินใจที่จะลองจำศีลของเต่าน้ำ มีหลายสิ่งสำคัญที่ควรพิจารณา:
ขนาดบ่อ : เพื่อให้เต่าในฤดูหนาวประสบผลสำเร็จ จำเป็นต้องมีบ่อน้ำลึกที่มีพื้นที่ผิวกว้าง (ให้การแลกเปลี่ยนออกซิเจนได้ดีที่สุด) เต่าจำศีลต้องการน้ำอย่างน้อยหนึ่งฟุตที่ไม่แช่แข็งที่ด้านล่างของสระน้ำ บ่อจะต้องมีพื้นที่ผิวขนาดใหญ่เพื่อให้ระดับออกซิเจนในน้ำเพียงพอ เต่าน้ำมักจะตกตะกอนที่ก้นบ่อเพื่อจำศีลและเปลี่ยนไปดูดซับออกซิเจนผ่านผิวหนัง ดังนั้นจึงต้องรักษาระดับออกซิเจนในน้ำให้สูงพอ
การให้ออกซิเจน : เนื่องจากเต่าน้ำที่จำศีลต้องการออกซิเจนในน้ำสูง วิธีการเพิ่มออกซิเจนบางอย่างจึงเป็นความคิดที่ดี การใช้ปั๊มเพื่อให้น้ำเคลื่อนที่หรือปั๊มลมสามารถเพิ่มระดับออกซิเจนในน้ำได้
Water De-icers and Heaters:บริษัทจัดหาบ่อน้ำมักจะขายเครื่องทำความร้อนใต้น้ำซึ่งสามารถใช้ได้ในบ่อในช่วงฤดูหนาว เครื่องกำจัดน้ำแข็งมักจะป้องกันไม่ให้บ่อเย็นจนแข็ง ซึ่งสามารถช่วยให้มีออกซิเจนและทำให้บ่อมีความปลอดภัยมากขึ้น อุณหภูมิของน้ำประมาณ 50 องศาฟาเรนไฮต์น่าจะดีที่สุดสำหรับการจำศีล หลีกเลี่ยงเครื่องทำความร้อนที่เพิ่มอุณหภูมิให้สูงกว่านี้มาก เนื่องจากเต่าที่เย็นและไม่ได้ใช้งานซึ่งมีอุณหภูมิต่ำพอที่จะจำศีลมักจะได้รับความเครียดอย่างรุนแรง
ที่ไหนสักแห่งที่จะขุด:ดังที่ได้กล่าวไว้ก่อนหน้านี้เต่าน้ำในป่ามักจะจมอยู่ในตะกอนที่ด้านล่างของแหล่งน้ำเพื่อจำศีล ตรวจสอบให้แน่ใจว่ามีบางอย่างอยู่ที่ก้นสระ เช่น ชั้นของใบไม้ เพื่อให้เต่าขุดลงไปเพื่อจำศีล บางคนถึงกับวางกระทะทรายหรือทรายและดินผสมกันเพื่อจำศีล พืชที่เน่าเปื่อยมากเกินไปอาจส่งผลเสียต่อคุณภาพน้ำได้ ดังนั้นควรระมัดระวังเกี่ยวกับการมีมากเกินไป
เตรียมเต่า:ควรจำศีลเฉพาะเต่าที่แข็งแรงและแข็งแรงเท่านั้น เต่าควรอยู่ในสระน้ำตั้งแต่อย่างน้อยกลางฤดูร้อนเพื่อให้มีเวลาปรับตัวให้เข้ากับฤดูที่เปลี่ยนไปเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการจำศีลและควรมีอายุมากกว่าหกเดือน เมื่ออากาศเย็นลงเต่าจะกินน้อยลงซึ่งเป็นเรื่องปกติ เมื่อเต่าหยุดกินและอุณหภูมิใกล้ถึง 50 องศาฟาเรนไฮต์ ให้หยุดให้อาหารมัน
เต่าสัตว์เลี้ยงเป็นสัตว์เลี้ยงยอดนิยมสำหรับหลาย ๆ คนเนื่องจากพวกมันเงียบ น่ารัก (โดยเฉพาะลูกอ่อน) และไม่หลั่งขน แต่เต่าสามารถอยู่ได้นานมาก (ทุกที่ตั้งแต่ 50 ถึง 100 ปี) หากคุณเลี้ยงสัตว์ตัวหนึ่งเป็นสัตว์เลี้ยง ให้เตรียมการดูแลตลอดชีวิตและพิจารณาว่าสัตว์เลี้ยงของคุณอาจอายุยืนกว่าคุณด้วยซ้ำ
พฤติกรรมและอารมณ์
เต่าส่วนใหญ่เชื่องและมีแนวโน้มที่จะขี้อาย เว้นแต่จะมีการใส่ตัวผู้สองตัวไว้ในกรงด้วยกัน ไม่แนะนำให้ทำเช่นนี้ เต่าตัวผู้สองตัวอาจก้าวร้าวต่อกันและกันและกระทั่งโจมตีกันเอง บางครั้งส่งผลให้เกิดการบาดเจ็บสาหัส
เต่าส่วนใหญ่มีขนาดใหญ่เกินกว่าจะรับมือได้เมื่อโตเต็มวัย และไม่แนะนำให้จับเต่าในระดับที่ดีเมื่อมีขนาดเล็ก สิ่งนี้สามารถทำให้เกิดความเครียดของเต่า ซึ่งมักจะนำไปสู่ความเจ็บป่วยหากสถานการณ์ตึงเครียดอย่างต่อเนื่อง
ข้อเสียเปรียบที่ใหญ่ที่สุดสำหรับเต่าสัตว์เลี้ยงสำหรับคนส่วนใหญ่คืออายุขัยที่ยาวนาน เต่าขนาดใหญ่ เช่นsulcataสามารถอยู่ได้ถึง 80 ปี ดังนั้น คุณจะต้องมีแผนในการดูแลเต่าสัตว์เลี้ยงในวัยชรา (และของคุณ)
ที่อยู่อาศัย
เต่าหลายสายพันธุ์มีขนาดค่อนข้างใหญ่และต้องการกรงที่มีขนาดพอเหมาะ ควรอยู่กลางแจ้ง เนื่องจากการจัดที่อยู่อาศัยที่ดีกว่าเหล่านี้ เต่าสัตว์เลี้ยงจึงเหมาะที่สุดสำหรับพื้นที่ที่มีภูมิอากาศอบอุ่นน้อยกว่า
ขึ้นอยู่กับอุณหภูมิที่เต่ากำเนิดและพื้นที่ที่คุณอาศัยอยู่ อาจจำเป็นต้องนำเต่าสัตว์เลี้ยงเข้าบ้านในชั่วข้ามคืนหรือในสภาพอากาศที่เย็นกว่า และด้วยเต่าที่มีขนาดใหญ่กว่า การจัดหาที่อยู่อาศัยในร่มอาจเป็นความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ บางชนิดจำเป็นต้องจำศีลด้วย ซึ่งอาจทำให้เต่าเครียดมากและต้องการสภาพแวดล้อมพิเศษ
ในการสร้างปากกากลางแจ้ง คุณต้องตรวจสอบให้แน่ใจว่าปากกาแข็งแรงและฝังรั้วของคุณถ้าคุณมีเต่าสัตว์เลี้ยงที่กำลังขุดอยู่ เต่านั้นค่อนข้างแข็งแรง
เต่าบางตัวปีนได้ดีจนน่าตกใจ ดังนั้นพวกมันอาจต้องใช้ปากกามุงหลังคา นอกจากนี้ยังเป็นสิ่งสำคัญมากที่จะต้องตรวจสอบให้แน่ใจว่ากรงป้องกันสัตว์กินเนื้อ (รวมถึงสุนัขด้วย) ตรวจสอบให้แน่ใจว่าไม่มีอันตรายในคอก รวมทั้งพืชมีพิษ ให้เฉพาะน้ำตื้น ห้ามมีของมีคม และห้ามวัตถุขนาดเล็กที่กินไม่ได้ที่อาจกลืนเข้าไปโดยไม่ได้ตั้งใจ
นอกจากนี้ สำหรับเต่าบางตัว การพยายามปีนบันไดหรือสิ่งกีดขวางอื่นๆ อาจส่งผลให้เต่าหันหลัง ซึ่งเป็นสิ่งที่ควรหลีกเลี่ยง เต่าสัตว์เลี้ยงส่วนใหญ่จะต้องการที่พักพิงกลางแจ้งด้วย เช่น บ้านสุนัข (เจ้าของหลายคนมักให้ความร้อนแก่สิ่งเหล่านี้)
อาหารและน้ำ
เต่าสามารถสร้างสัตว์เลี้ยงที่น่าสนใจ แม้ว่าพวกมันสามารถนำเสนอความท้าทายบางอย่างได้เนื่องจากขนาดและนิสัยการกินของพวกมัน อาหารแตกต่างกันไปตามสายพันธุ์ แต่เต่าสัตว์เลี้ยงทั้งหมดต้องการอาหารค่อนข้างหลากหลายโดยให้ความสนใจกับปริมาณอาหารหยาบและแคลเซียม/ฟอสฟอรัสที่สมดุลในอาหาร
บางชนิดมีความอยากอาหารตะกละตะกลามและต้องการอาหารปริมาณมากด้วย ควรพิจารณาเวลาสำหรับการเตรียมอาหารในแต่ละวันและค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องกับปริมาณอาหารที่เต่ากินก่อนที่จะรับเป็นสัตว์เลี้ยง
การเลือกสัตว์เลี้ยงของคุณ
เป็นการดีที่สุดเช่นเดียวกับสัตว์เลื้อยคลานอื่น ๆ ที่จะได้รับเต่าสัตว์เลี้ยงที่เลี้ยงไว้เป็นเชลยถ้าเป็นไปได้ การทำเช่นนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับสัตว์บางสายพันธุ์ แต่เงื่อนไขการจับและการขนส่งนั้นน่าตกใจและส่งผลให้สัตว์เครียดและมีแนวโน้มที่จะเป็นโรคได้ง่ายขึ้น นอกจากนี้ยังเป็นไปได้ในบางพื้นที่เพื่อค้นหาเต่าสัตว์เลี้ยงจากการกู้ภัย สิ่งเหล่านี้ส่วนใหญ่มาจากเจ้าของที่ตัดสินใจว่าพวกเขาไม่สามารถจัดการกับปริมาณการบำรุงรักษาและการดูแลเต่าที่ต้องการได้
เต่าสัตว์เลี้ยงตัวใดก็ตามที่มาใหม่ในครัวเรือนของคุณควรได้รับการตรวจสอบหาปรสิตและกักกันเป็นระยะเวลาหนึ่งเพื่อให้แน่ใจว่ามีสุขภาพที่ดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากมีเต่าตัวอื่นอยู่ด้วย บางชนิดอาจก้าวร้าวกับเต่าตัวอื่นๆ และหากเลี้ยงตัวผู้สองสามตัวในกรงที่เล็กเกินไป อาจส่งผลให้เกิดการต่อสู้ ซึ่งอาจนำไปสู่การบาดเจ็บร้ายแรงรอบดวงตาและที่ขาได้
สิ่งสำคัญคือต้องเลือกสายพันธุ์ของเต่าสัตว์เลี้ยงที่เหมาะกับความต้องการที่อยู่อาศัย ความต้องการด้านสิ่งแวดล้อม และข้อกำหนดด้านอาหาร สายพันธุ์ต่างๆ มีขนาดผู้ใหญ่แตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด อุณหภูมิและความต้องการแสงอาหาร และบางชนิดจำเป็นต้องจำศีลในขณะที่บางชนิดไม่ต้องการ
ให้แน่ใจว่าได้ทำการวิจัยแต่ละชนิดของเต่าที่คุณกำลังพิจารณา ก่อนที่จะหาสัตว์เลี้ยงตัวใหม่ของคุณ เต่าสัตว์เลี้ยงทั่วไป ได้แก่ เต่ารัสเซีย เท้าแดง (และพันธุ์หัวเชอร์รี่ ) เต่าซัลคาตา กรีก และเต่าแผ่ แต่ก็มีอีกหลายชนิด
ปัญหาสุขภาพทั่วไป
เช่นเดียวกับสัตว์เลื้อยคลานส่วนใหญ่ เต่ามีแนวโน้มที่จะติดเชื้อทางเดินหายใจ เต่าสัตว์เลี้ยงที่ถูกเลี้ยงในป่ามีแนวโน้มที่จะติดเชื้อทางเดินหายใจซึ่งเป็นผลมาจากสภาพที่ไม่สะอาด เช่นเดียวกับเต่าน้ำ เต่าที่ติดเชื้อทางเดินหายใจจะมีอาการเซื่องซึม น้ำหนักลด และอาจแสดงเสมหะมากเกินไปบริเวณปากและจมูก สัญญาณเริ่มต้นของการติดเชื้อทางเดินหายใจ ได้แก่ หายใจดังเสียงฮืด ๆ และเต่าปฏิเสธอาหาร
การติดเชื้อทางเดินหายใจมักจะรักษาด้วยยาปฏิชีวนะที่ได้รับผ่านการฉีด แต่ต้องได้รับการวินิจฉัยจากสัตวแพทย์สัตว์เลื้อยคลานที่มีคุณสมบัติเหมาะสม ในระหว่างที่เต่ากำลังรับการรักษาโรคติดเชื้อทางเดินหายใจ เต่าก็ควรรักษาความอบอุ่นไว้
เต่ายังอ่อนแอต่อโรคกระดูกเมตาบอลิซึม (MBD) ซึ่งเป็นผลมาจากอาหารที่มีแคลเซียมไม่เพียงพอ เช่นเดียวกับสัตว์เลื้อยคลานอื่นๆ เต่าจำเป็นต้องได้รับรังสีอัลตราไวโอเลต A และ B (UVA/B) เพื่อดูดซับแคลเซียม เต่าในป่ามักจะนอนอาบแดดเป็นเวลาส่วนใหญ่เพื่อให้ได้รับรังสี UVA/B ในระดับนี้
ถ้าเต่าได้รับแคลเซียมไม่เพียงพอ กระดองของมันจะแสดงสัญญาณก่อน ถ้าเป็นเต่าอายุน้อย กระดองอาจไม่โตเร็วพอ เต่าที่มีอายุมากกว่าอาจมีกระดูกอ่อนที่ขา เดินลำบาก หรือแม้กระทั่งกระดูกหัก
MBD สามารถรักษาได้ แต่ยิ่งนานขึ้นโอกาสที่เต่าจะฟื้นตัวจะน้อยลง ปรึกษาสัตวแพทย์ผู้ทรงคุณวุฒิ ซึ่งจะแนะนำการรับประทานอาหารที่มีแคลเซียมสูง และสัมผัสกับแสงแดดหรือรังสี UVA/B มากขึ้น
พันธุ์ที่เหมาะสม
ในขณะที่คุณพิจารณานำเต่าสัตว์เลี้ยงเข้าไปในบ้านของคุณคุณอาจพบว่ามีประโยชน์ในการอ่านเพิ่มเติมบางชนิดกล่าวถึงที่นี่เช่น sulcata ที่เต่ากรีกและเต่าสีแดงด้วยเท้า เต่าของเฮอร์มันน์เป็นอีกสายพันธุ์ที่ดีที่ควรเก็บไว้เป็นสัตว์เลี้ยง หรือคุณอาจพบว่าเต่าอีกสายพันธุ์หนึ่งน่าจะเป็นสัตว์เลี้ยงที่ใช่สำหรับคุณ
สัตว์เลี้ยงเต่าและเต่าทุกชนิดต้องประเภทเดียวกันของแสง หลอดความร้อนและหลอด UVB มีความสำคัญต่อการดูแลเต่าหรือเต่าสัตว์เลี้ยงของคุณอย่างเหมาะสม หากไม่มีอุณหภูมิและแสงสว่างที่เหมาะสมสัตว์เลี้ยงของคุณมีความเสี่ยงที่จะเกิดปัญหาสุขภาพร้ายแรง
ฉันต้องการแสง UVB สำหรับเต่าหรือเต่าของฉันหรือไม่?
น่าเสียดายที่ส่วนนี้เป็นที่อยู่อาศัยของเต่าหรือเต่าที่ถูกลืมบ่อยที่สุด หลายคนเลือกที่จะไม่ซื้อชุดที่แพงที่สุดเมื่อซื้อสัตว์เลื้อยคลานสัตว์เลี้ยงจากร้านขายสัตว์เลี้ยง คนกลุ่มเดียวกันนี้มักจะพึ่งพาร้านสัตว์เลี้ยงเพื่อช่วยพวกเขาซื้อของที่จำเป็นสำหรับเต่าหรือเต่าตัวใหม่ และน่าเสียดายที่พวกเขามักจะบอกว่าแสง UVB ไม่จำเป็น
หากปราศจากแสง UVB ของเต่าหรือเต่าแล้วจะเกิดโรคเกี่ยวกับกระดูกจากการเผาผลาญจะไม่สามารถสังเคราะห์วิตามินดี (ซึ่งเป็นสาเหตุของปัญหาการเผาผลาญแคลเซียม) เฉื่อยชา และเบื่ออาหาร การให้แสง UVB มีความสำคัญมากด้วยเหตุผลเหล่านี้
ให้แสง UVB แก่เต่าและเต่า
แสงแดดธรรมชาติปล่อยรังสี UVB ที่มองไม่เห็นในป่า แต่มีเต่าและเต่าจำนวนมากอยู่ภายในบ้านดังนั้นรังสีเหล่านี้จึงถูกกระจกหน้าต่างบังไว้ รังสี UVB เทียมจะถูกส่งไปยังเต่าสัตว์เลี้ยงของคุณในกรงในร่มโดยใช้หลอดไฟสัตว์เลื้อยคลานพิเศษ หลอดไฟเหล่านี้ไม่มีรังสี UVB ทุก ๆ หกเดือน ดังนั้นจึงต้องเปลี่ยนเป็นประจำ
รังสี UVB จะต้องสามารถเข้าถึงเต่าหรือเต่าของคุณได้โดยไม่กระจัดกระจายหรือปิดกั้นด้วยกระจก ลูกแก้ว หรือตะแกรง ระยะห่างที่เหมาะสมที่สุดระหว่างสัตว์เลี้ยงของคุณกับแสง UVB ปกติคือ 10-12 นิ้ว โดยที่ไม่มีอะไรกั้นระหว่างพวกมันกับแสง หน้าจอแบบตาข่ายสามารถเปิดแสง UVB ได้ แต่จะลดปริมาณรังสีที่มองไม่เห็นที่จะทะลุผ่านไปยังเต่าหรือเต่าของคุณ เจ้าของบางคนติดโคมไฟ UVB ที่ด้านในของตัวเครื่อง ขณะที่ยังคงอยู่ห่างจากสัตว์เลี้ยง 10-12 นิ้ว เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ด้านบนของหน้าจอกรองแสงออก ระยะห่างของแสงนี้มีความสำคัญมาก แสง UVB ที่อยู่ใกล้เกินไปจะทำให้เกิดแผลไหม้จากความร้อนได้ เช่นเดียวกับเตียงอาบแดด แต่แสงที่อยู่ไกลเกินไปจะไม่เกิดประโยชน์อะไรมากนักเพราะรังสี UVB จะไปถึงสัตว์เลี้ยงของคุณไม่เพียงพอ
ตัวเลือกแสง UVB สำหรับเต่าและเต่า
แสง UVB แบบดั้งเดิมที่สุดคือแสงแถบเรืองแสง หลอดไฟพิเศษที่ออกแบบมาสำหรับสัตว์เลื้อยคลานนี้ดูเหมือนหลอดฟลูออเรสเซนต์อื่นๆ ที่คุณพบได้บนเพดานของโรงเรียนหรือสถานที่ทำธุรกิจส่วนใหญ่ แต่เป็นแสง UVB จริงๆ หลอดฟลูออเรสเซนต์ปกติไม่ปล่อยรังสี UVB
หลอด UVB ฟลูออเรสเซนต์ขนาดกะทัดรัดดูเหมือนเกลียวเหล็กไขจุกหรือมีหลอดฟลูออเรสเซนต์ขนาดเล็กสองสามหลอดที่สร้างหลอดไฟ หลอดไฟนี้ดีหากคุณไม่มีโคมที่เหมาะสมสำหรับไฟแถบฟลูออเรสเซนต์ แต่คุณมีไฟแคลมป์เสริมวางอยู่รอบๆ ข้อเสียของหลอดไฟเหล่านี้คือครอบคลุมเฉพาะพื้นที่ขนาดเล็ก ซึ่งแตกต่างจากไฟแถบยาว 18 นิ้วหรือ 36 นิ้ว
หลอดไอปรอทมีราคาแพงกว่าแต่โดยทั่วไปมีอายุการใช้งานยาวนานกว่า มีประสิทธิภาพมากกว่าหลอด UVB อื่นๆ และยังปล่อยความร้อนอีกด้วย เหมาะสำหรับกรงขนาดใหญ่หรือทั้งห้องที่มีเต่าขนาดใหญ่