เต่าบก (Bog Turtle)
Bog Turtle ตัวน้อยน่ารักเป็นหนึ่งในเต่าที่เล็กที่สุดในโลก ยังเป็นที่รู้จักกันในนามเต่าของ Muhlenberg สายพันธุ์นี้หายากและใกล้สูญพันธุ์ ด้วยเหตุผลเหล่านี้ วิธีที่ดีที่สุดคือต้องแน่ใจว่าคุณได้รับ Bog Turtle จากผู้เพาะพันธุ์ที่มีชื่อเสียงหรือจากศูนย์รับเลี้ยงบุตรบุญธรรม
Bog Turtle ตัวน้อยน่ารักเป็นหนึ่งในเต่าที่เล็กที่สุดในโลก
ที่อยู่อาศัยพื้นเมือง
ในแง่ของที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติ คุณจะสามารถพบเต่าบกที่อาศัยอยู่ในสหรัฐอเมริกาเท่านั้น พบในหลายรัฐทางภาคตะวันออกของประเทศ ซึ่งรวมถึงคอนเนตทิคัต แมสซาชูเซตส์ นิวยอร์ก นิวเจอร์ซีย์ เพนซิลเวเนีย แมริแลนด์ และเดลาแวร์ นอกจากนี้ยังสามารถพบได้ในเวอร์จิเนีย เทนเนสซี นอร์ทแคโรไลนา เซาท์แคโรไลนา และจอร์เจีย โดยทั่วไปแล้ว เต่าเหล่านี้ชอบที่จะใช้เวลาอยู่ในพื้นที่แอ่งน้ำ หนองบึง และหนองน้ำ รวมถึงลำธารที่ไหลช้าๆ พวกเขายังชอบที่จะอาศัยอยู่ในแหล่งที่อยู่อาศัยที่มีพื้นผิวที่อ่อนนุ่มและพืชที่มีการเจริญเติบโตต่ำ
คำอธิบายโดยรวม
Little Bog Turtles น่ารักมากเพราะมีขนาดเล็กมาก พวกเขายังมีเปลือกที่ยาวเล็กน้อย ตัวอ่อนจะมีเปลือกที่หยาบในด้านเนื้อสัมผัส อย่างไรก็ตาม ความหยาบนั้นจะนุ่มนวลขึ้นเมื่อเต่าอายุมากขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากสัตว์เหล่านี้ชอบขุดมาก
คุณสามารถแยกความแตกต่างของ Bog Turtle ตัวผู้จากตัวเมียด้วยหางและพลาสตรอน ตัวผู้จะมีหางที่หนาและยาวขึ้น รวมทั้งพลาสตรอนเว้าปานกลาง ตัวเมียจะมีพลาสตรอนแบนและเปลือกที่กว้างกว่าและมีลักษณะเป็นโดมมากกว่า
ยังเป็นที่รู้จักกันในนามเต่าของ Muhlenberg สายพันธุ์นี้หายากและใกล้สูญพันธุ์
สี
มันอาจจะง่ายที่จะมองเห็น Bog Turtle ต้องขอบคุณจุดสีแดง เหลือง หรือส้มซึ่งพบที่ด้านข้างของหัวสัตว์แต่ละข้าง เปลือกอาจมีตั้งแต่สีน้ำตาลไปจนถึงสีดำ และแผ่นกระดูกทุกแผ่นบนเปลือกมักจะมีจุดศูนย์กลางสีอ่อนเช่นกัน พลาสตรอนจะเป็นสีน้ำตาลหรือสีดำ และจะมีเครื่องหมายสีอ่อนๆ ในรูปแบบที่ผิดปกติด้วย สุดท้าย ผิวของเต่าบกจะเป็นสีน้ำตาลหรือสีดำ และอาจมีจุดหรือลายด้วยเครื่องหมายสีส้มหรือสีแดง โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ขอบเกล็ดที่ขา
สิ่งแวดล้อม
ในแง่ของที่อยู่อาศัย Bog Turtle สามารถทำได้ดีในกรงที่ค่อนข้างเรียบง่าย กุญแจสำคัญคือให้สัตว์เลี้ยงของคุณมีพื้นที่น้ำตื้นและที่ดินเท่ากัน เพื่อให้คุณสามารถเลียนแบบที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติของสายพันธุ์นี้ได้ เต่าบ็อกตัวเดียวสามารถทำงานได้ดีในถังขนาด 3′ x 2′ อย่างน้อย ในขณะที่เต่าสองตัวต้องการพื้นที่สองเท่าของจำนวนนี้ นอกจากนี้ คุณควรตั้งค่าจุดซ่อนต่างๆ และจุดพักสายตาทั่วทั้งกรงด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าคุณมีเต่ามากกว่าหนึ่งตัว
เลือกวัสดุพิมพ์ที่อ่อนนุ่ม เช่น คลุมด้วยหญ้าหรือเศษใบไม้ เพื่อปกปิดบริเวณที่แห้งของตู้ ตัวอย่างที่พักพิงในรูปแบบของท่อนซุงกลวงก็จำเป็นเช่นกัน และควรใหญ่พอที่สัตว์เลี้ยงของคุณสามารถพลิกกลับเข้าไปข้างในได้อย่างสะดวกสบาย และคุณยังสามารถเพิ่มพืชบางชนิดในพื้นที่แห้ง เนื่องจากต้นไม้เหล่านี้สามารถให้ที่หลบซ่อนสำหรับสัตว์เลี้ยงของคุณได้มากขึ้น
สำหรับพื้นที่ทางน้ำของกรง คุณอาจไม่ต้องการสารตั้งต้นใดๆ อย่างไรก็ตาม คุณควรอนุญาตให้เต่าเข้าถึงน้ำที่มีความลึกแตกต่างกันไป อย่าทำให้น้ำลึกเกินความยาวของเปลือกสัตว์เลี้ยงของคุณ การกรองที่เหมาะสมและระบบที่ให้คุณเปลี่ยนน้ำได้อย่างสม่ำเสมอก็เป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้น้ำสะอาด
พื้นที่อาบแดดควรมีแสง UVB อยู่ด้านบน และเครื่องทำความร้อนควรตรวจสอบให้แน่ใจว่าอุณหภูมิอยู่ในช่วง 85-90 องศาฟาเรนไฮต์ สามารถรักษาอุณหภูมิของอากาศได้ทุกที่ตั้งแต่ 75-85 ° F และอุณหภูมิของน้ำสามารถรักษาไว้ที่ 65-75 ° F
การใช้เครื่องทำความร้อนและเครื่องจับเวลาแบบไฟฟ้า คุณสามารถปรับปริมาณแสงที่เต่าได้รับตลอดทั้งปี เพื่อให้คุณสามารถเลียนแบบฤดูกาลที่สัตว์จะได้รับในป่า ในช่วงฤดูร้อน ให้แสงแดดส่องถึง 16 ชั่วโมง จากนั้นจำกัดแสงไว้ที่ 10 ชั่วโมงในฤดูหนาว
Bog Turtles สามารถเป็นสัตว์เลี้ยงได้อย่างสนุกสนาน
ข้อกำหนดการดูแล
เต่าบกเป็นสัตว์กินพืชทุกชนิดที่เพลิดเพลินกับการรับประทานอาหารที่หลากหลาย สิ่งเหล่านี้รวมถึงแมลงปอ มด กิ้งกือ และแมลงปีกแข็ง เช่นเดียวกับทาก แมงมุม ไส้เดือน และหอยทาก เต่าเหล่านี้สามารถกินหนู ท้องทุ่ง นกทำรัง และกบได้ด้วยซ้ำ และพวกมันก็ไม่สนใจที่จะเคี้ยวพืชด้วย เช่น เมล็ดพืชและผลเบอร์รี่
เพื่อเลียนแบบอาหารธรรมชาติ คุณสามารถจัดหาอาหารเม็ดสำหรับเต่าบกสำหรับขาย รวมทั้งแมลงอย่างแมลงสาบและจิ้งหรีด ยิ่งไปกว่านั้น คุณสามารถให้สัตว์เลี้ยงของคุณกับปลาตัด พืชน้ำ ไส้เดือน ผักใบเขียว เช่น ผักกาดโรเมน องุ่น แตง และสตรอเบอร์รี่
พฤติกรรม
เต่าบกสามารถเป็นสัตว์เลี้ยงแสนสนุกได้ และพวกมันเป็นสัตว์ที่ฉลาดที่จะเรียนรู้ที่จะรู้จักเจ้าของของมันและออกมาขออาหาร หากคุณกำลังวางแผนที่จะเลี้ยงเต่าเหล่านี้มากกว่าหนึ่งตัว วิธีที่ดีที่สุดคือให้แยกตัวผู้เพราะพวกมันสามารถต่อสู้แย่งชิงอาณาเขตได้
Bog Turtle ถูกระบุโดยรัฐบาลกลางว่าเป็นสายพันธุ์ที่ถูกคุกคามในปี 1997
Bog Turtle มีความยาวเพียง 4 นิ้วเท่านั้น เป็นหนึ่งในเต่าที่เล็กที่สุดในอเมริกาเหนือ สายพันธุ์นี้มักมีจุดสีเหลือง สีส้ม หรือสีแดงสดใสที่แต่ละด้านของศีรษะ ด้านที่เกือบขนานกันของเปลือกด้านบน (กระดอง) ทำให้เต่าบกมีลักษณะเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าเมื่อมองจากด้านบน เต่ากึ่งน้ำขนาดเล็กเหล่านี้กินอาหารที่หลากหลาย รวมทั้งแมลง หอยทาก หนอน เมล็ดพืช และซากสัตว์
เต่าทะเลมักเกิดขึ้นเป็นกลุ่มเล็ก ๆ ที่ไม่ต่อเนื่องกัน โดยทั่วไปจะอาศัยอยู่ตามกระโจมแบบเปิดโล่ง ทุ่งหญ้าที่เป็นไม้ล้มลุกและเพิงที่ล้อมรอบด้วยพื้นที่ป่า พื้นที่ชุ่มน้ำเหล่านี้เป็นโมเสกของที่อยู่อาศัยขนาดเล็กซึ่งรวมถึงกระเป๋าแห้ง พื้นที่อิ่มตัว และพื้นที่ที่มีน้ำท่วมเป็นระยะ Bog Turtles อาศัยความหลากหลายของที่อยู่อาศัยขนาดเล็กสำหรับการหาอาหาร ทำรัง อาบแดด จำศีล และพักพิง ระบบแม่น้ำ (แม่น้ำ) ที่ไม่มีการแยกส่วนซึ่งมีพลวัตเพียงพอที่จะทำให้เกิดแหล่งที่อยู่อาศัยแบบเปิดตามธรรมชาติเพื่อชดเชยการสืบทอดทางนิเวศวิทยา บีเวอร์ กวาง และวัวควายอาจเป็นเครื่องมือในการรักษาพื้นที่ชุ่มน้ำแบบเปิดโล่งซึ่งจำเป็นต่อการอยู่รอดของสายพันธุ์นี้
เต่าบกอาศัยอยู่ในที่โล่งแจ้ง ที่ไม่มีมลพิษ และป่าชายเลนที่มีลักษณะเป็นไม้พุ่ม/พุ่มไม้เตี้ย เช่น บึงที่เลี้ยงด้วยน้ำพุตื้น ๆ บึงสแฟกนั่ม หนองน้ำ ทุ่งหญ้าแอ่งน้ำ และทุ่งหญ้าที่เปียกชื้น แหล่งที่อยู่อาศัยเหล่านี้มีลักษณะเฉพาะคือพื้นโคลนที่อ่อนนุ่ม แอ่งน้ำเปียกและแห้งสลับกัน พืชพรรณที่ปกคลุมไปด้วยหญ้าและกอหญ้าเตี้ย และมีปริมาณน้ำนิ่งหรือน้ำไหลช้าๆ ซึ่งมักจะก่อตัวเป็นแอ่งน้ำตื้นและลำธาร เต่าบกชอบพื้นที่ที่มีแสงแดดเพียงพอ อัตราการระเหยสูง ความชื้นสูงในปากน้ำใกล้พื้นดิน และความอิ่มตัวของดินบางส่วนยืนต้น มักวางไข่ในบริเวณที่สูง เช่น ท้ายทอย เต่าทะเลโดยทั่วไปจะหนีเข้าไปในพื้นที่ที่มีพืชพันธุ์หนาแน่นมากขึ้นเพื่อจำศีลตั้งแต่กลางเดือนกันยายนถึงกลางเดือนเมษายน
ภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่ที่สุดต่อ Bog Turtle คือการสูญเสีย ความเสื่อมโทรม และการกระจายตัวของที่อยู่อาศัยจากการเปลี่ยนแปลงพื้นที่ชุ่มน้ำ การพัฒนา มลพิษ ชนิดพันธุ์ที่รุกราน และการสืบต่อจากพืชพรรณตามธรรมชาติ สายพันธุ์นี้ยังถูกคุกคามโดยการรวบรวมเพื่อการค้าสัตว์ป่าที่ผิดกฎหมาย
จำหน่ายในนิวยอร์ก
Species Range:ประชากรทางตอนเหนือของ Bog Turtles มีตั้งแต่นิวยอร์กและแมสซาชูเซตส์ทางใต้จนถึงแมริแลนด์ มีรายงานจำนวนประชากรที่แยกจากกัน ซึ่งบางส่วนถูกกำจัดไปแล้ว ได้รับรายงานจากทางตะวันตกของเพนซิลเวเนีย และบริเวณเลกจอร์จและฟิงเกอร์เลคส์ของนิวยอร์ก ประชากรทางตอนใต้ ซึ่งเกิดขึ้นในเทือกเขาแอปปาเลเชียนตั้งแต่เวอร์จิเนียถึงจอร์เจีย ถูกระบุว่าถูกคุกคามเนื่องจากลักษณะที่คล้ายคลึงกันกับประชากรทางตอนเหนือ มีช่องว่าง 250 ไมล์ในการกระจายพันธุ์ที่ทราบในปัจจุบันจากแมริแลนด์ตะวันออกเฉียงเหนือไปจนถึงตอนใต้ของเวอร์จิเนีย
เต่าบกเป็นเต่าทะเลที่เล็กที่สุดและเป็นความลับที่สุดตัวหนึ่งในอเมริกาเหนือ โดยมีขนาดถึง 4 นิ้วเมื่อโตเต็มวัย เต่าลุ่มมีสีน้ำตาลเข้มมีจุดสีส้มชัดเจนที่ด้านใดด้านหนึ่งของหัว scutes (ขนาดเหมือนชั้นเงี่ยน) ของกระดองหรือเปลือกบนเป็นสีน้ำตาลหรือสีดำ; พวกเขาอาจมีจุดศูนย์กลางสีเหลืองหรือสีแดง ในทำนองเดียวกัน พลาสตรอนหรือใต้เปลือกมีสีน้ำตาลอมดำและมีสีเหลืองอ่อนอยู่ตรงกลาง แขนขามีสีน้ำตาลและอาจมีรอยจุดสีเหลืองเข้ม สีส้ม หรือสีแดงในปริมาณที่แปรผัน เต่าลุ่มตัวผู้มีพลาสตรอนเว้าในขณะที่ตัวเมียจะแบนหรือนูนเล็กน้อย นอกจากนี้ตัวผู้ยังมีหางยาวหนาและเล็บเท้ายาว
การกระจายและที่อยู่อาศัย
เต่าลุ่มพบในประชากรที่ไม่ปะติดปะต่อกันทั่วภาคตะวันออกของสหรัฐ ตั้งแต่นิวยอร์กและทางตะวันตกเฉียงใต้ของแมสซาชูเซตส์ทางใต้ไปจนถึงจอร์เจียตอนเหนือ ในรัฐนิวเจอร์ซีย์ เต่าลุ่มมีการกระจายในอาณานิคมที่แยกตัวในมณฑลทางตอนเหนือ ภาคกลาง และทางตะวันตกเฉียงใต้ ประชากรเต่าบึงที่ใหญ่ที่สุดเกิดขึ้นทางตะวันตกเฉียงเหนือของรัฐนิวเจอร์ซีย์ภายในลุ่มน้ำ Wallkill และ Paulinskill
เต่าบกชอบอยู่ในโคลน พบได้ในบริเวณที่มีหญ้าเปียก บึงที่มีตะไคร่น้ำ และทุ่งหญ้าที่แบ่งแยกด้วยลำธารใสสะอาดที่ไม่มีมลพิษซึ่งไหลตลอดทั้งปี พวกเขาชอบพื้นที่เปิดโล่งสำหรับอาบแดดและทำรัง
อาหาร
เมล็ด ผลเบอร์รี่ ยอด และสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังครอบงำอาหารของเต่าพรุ แมลงและตัวอ่อนของพวกมัน, กั้ง, หอย, หนอน, หอยทาก, ทาก, สัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ, หนูรัง, นกทำรัง, และซากสัตว์ก็กินได้เช่นกัน
วงจรชีวิต
เนื่องจากอุณหภูมิอากาศในตอนกลางวันอุ่นขึ้นในช่วงกลางเดือนเมษายนถึงต้นเดือนพฤษภาคม เต่าบึงจึงโผล่ออกมาจากโหมดไฮเบอร์เนตและนอนอาบแดดบนกองหญ้าและเสื่อของตะไคร่น้ำ การอาบแดดช่วยเพิ่มอุณหภูมิร่างกายและทำให้พวกเขาหิวกระหายอาหาร มันยังทำให้พวกมันผสมพันธุ์
ตั้งแต่กลางเดือนมิถุนายนถึงต้นเดือนกรกฎาคมหญิงวางคลัทช์ของ 03:57 เล็ก ๆ สีขาวไข่ในรังตื้นอยู่ในแดดพื้นที่เปิด ไข่จะฟักออกจากทุกที่ตั้งแต่ปลายเดือนสิงหาคมถึงต้นเดือนกันยายน เต่าที่เพิ่งฟักออกเมื่อเร็ว ๆ นี้และไข่ที่เพิ่งฟักออกมาไม่นานเกือบหนึ่งนิ้วนั้นถูกล่าโดยสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมและสัตว์กินเนื้อหลายชนิด ถ้าลูกเต่ารอดชีวิตก็อาจอายุเกิน 50 ปี
อุณหภูมิที่หนาวเย็นในช่วงปลายเดือนตุลาคมถึงปลายเดือนพฤศจิกายนทำให้เต่าบึงต้องล่าถอยไปยังพื้นที่หลบหนาวของพวกมัน เต่าทะเลจะจำศีลในโพรงใต้ดินซึ่งมีน้ำพุคอยให้น้ำไหลในฤดูหนาว ป้องกันไม่ให้เต่าเย็นลง เต่าบึงอาจขุดโพรงของตัวเอง ใช้หลุมมัสกัตเก่า หรือขยายอุโมงค์ที่มีอยู่ของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็ก
ภัยคุกคาม สถานะ และการอนุรักษ์ในปัจจุบัน
เต่าบึง ซึ่งตกเป็นเหยื่อของการสูญเสียแหล่งที่อยู่อาศัยได้หายตัวไปจากพื้นที่กว่าครึ่งที่เคยถูกยึดครองในรัฐนิวเจอร์ซีย์ เนื่องจากจำนวนประชากรลดลง ความต้องการที่อยู่อาศัยที่จำกัด การสูญเสียถิ่นที่อยู่ และการรวบรวมอย่างผิดกฎหมาย เต่าบึงจึงถูกระบุว่าเป็นสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ในรัฐนิวเจอร์ซีย์ในปี 1974 ในปี 1997 US Fish and Wildlife Service ได้รวมเต่าบึงไว้ในรายชื่อสัตว์ที่ถูกคุกคามโดยรัฐบาลกลางสายพันธุ์.
นักชีววิทยาแห่งนิวเจอร์ซีย์ได้ช่วยปกป้องเต่าบึงมาตั้งแต่ปี 1970 ความพยายามในการอนุรักษ์ในปัจจุบันได้แก่ การสร้างและการจัดการที่อยู่อาศัยที่เหมาะสมสำหรับเต่าพรุและการเฝ้าติดตามประชากร นักชีววิทยาทำงานร่วมกับเจ้าของที่ดินทั้งภาครัฐและเอกชน เพื่อปรับปรุงที่อยู่อาศัยที่เหมาะสมสำหรับเต่าลุ่ม ปศุสัตว์ เช่น แพะ แกะ และวัวควาย มักถูกใช้เพื่อสร้าง ปรับปรุง และรักษาที่อยู่อาศัยของเต่าบก การเลี้ยงปศุสัตว์ควบคุมพืชที่ไม่ต้องการ ทำให้ที่อยู่อาศัยเป็นพื้นที่หญ้า เมื่อสัตว์เคลื่อนตัวไปทั่วบริเวณ พวกมันจะทำให้พื้นดินนิ่มลง ทำให้เกิดสภาพที่เอื้ออำนวยต่อเต่าเหล่านี้
การสูญเสียที่อยู่อาศัยเนื่องจากการสืบทอดตามธรรมชาติ การกระจายตัวของที่อยู่อาศัย และการรวบรวมอย่างผิดกฎหมายเป็นภัยคุกคามหลักที่ประชากรเต่าบึงในรัฐนิวเจอร์ซีย์ต้องเผชิญ การสืบพันธ์ทางพืชสามารถส่งผลเสียต่อเต่าบึงโดยการกำจัดพื้นที่เปิดโล่ง และด้วยเหตุนี้จึงลดแหล่งที่อยู่อาศัยการทำรังและการนอนอาบแดดที่เหมาะสม พันธุ์พืชที่รุกราน เช่น Phragmites หญ้าคานารีกก หรือ Loosestrife สีม่วงที่นำเข้าไปในพื้นที่ชุ่มน้ำของเต่าบึงสามารถสร้างวัฒนธรรมเชิงเดี่ยวที่อาจกำจัดที่อยู่อาศัยขนาดเล็กที่สำคัญได้อย่างรวดเร็ว การกระจายตัวของที่อยู่อาศัยแยกอาณานิคมของเต่าซึ่งอาจส่งผลให้ความหลากหลายทางพันธุกรรมลดลงและการตั้งอาณานิคมของไซต์ใหม่ จำกัด คนอื่นถูกฆ่าตายโดยพยายามข้ามถนนที่แยกพื้นที่ชุ่มน้ำออกเป็นสองฝั่ง
นอกจากนี้ เต่าบึงยังเป็นที่ต้องการอย่างมากในฐานะสัตว์เลี้ยงในตลาดมืด การรวบรวมอย่างผิดกฎหมายเป็นปัญหาร้ายแรงสำหรับสายพันธุ์นี้มานานแล้ว การเก็บเต่าบึงเป็นการละเมิดกฎหมายว่าด้วยสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ทั้งของรัฐและรัฐบาลกลาง และมีโทษปรับรุนแรงและ/หรือจำคุก
เต่าที่โตเต็มวัยมีน้ำหนักเฉลี่ย 110 กรัม (3.9 ออนซ์) โดยทั่วไปแล้วผิวหนังและเปลือกของมันเป็นสีน้ำตาลเข้ม โดยมีจุดสีส้มโดดเด่นที่แต่ละข้างของคอ ถือว่าเป็นภัยคุกคามในระดับรัฐบาลกลางเต่าบึงได้รับการคุ้มครองภายใต้สหรัฐอเมริกาสูญพันธุ์ทำ พืชรุกรานและการพัฒนาเมืองได้ทำลายแหล่งที่อยู่อาศัยของเต่าบึงไปมาก ทำให้จำนวนเต่าลดลงอย่างมาก ความต้องการเต่าบึงในตลาดมืดมีสูงส่วนหนึ่งเป็นเพราะมีขนาดเล็กและมีลักษณะเฉพาะ มีการดำเนินโครงการเอกชนหลายแห่งเพื่อพยายามลดจำนวนประชากรเต่า